متن آهنگ پــرواز از سیاوش قمیشی
ترانه سُرا : شایان جعفرنژاد | آهنگ : سیاوش قمیشی | تنظیم : خشایار احمدیه
متن آهنگ پــرواز
منو تو دوتا پرنده تو قفس زندونی بودیم
جای پرزدن نداشتیم ولی اسمون میبودیم
ابرو بارونو میدیدم اما دنیامون قفس بود
چشم به دوردستا نداشتیم همینم واسه ما بس بود
اما یک روز اونایی که مارو باهم دوست نداشتن
تورو پر دادن و جاتم یدونه اینه گذاشتن
منِ خوش باور صادق فکر میکردم روبه رومی
گاهی اشتباه میکردم من کدومم تو کدومی
با تو زندگی میکردم قفسه تنگ و سیاهو
عشق تو از خاطرم برد عشق پر زدن تا ماهو
اما یک روز باد وحشی رویاهامو با خودش برد
قفس افتاد و شکست و ایینه افتاد و ترک خورد
تازه فهمیدم دروغ بود دنایایی که ساخته بودم
دردم از اینه که عمری خودمو نشناخته بودم
تو تو اسمونا بودی با پرنده های ازاد
منه تن خسترو حتی یه دفعه یادت نیوفتاد
حالا این قفس شکسته راه اسمون شده باز
اما تو قفس نشستم دیگه یادم رفته پرواز