زير ِ بـــــارآטּ مے ايستَم

ميگويَند مــُـــב است ايـטּ روزهـــآ

عشـــــق بازے زير ِ بارآטּ

با اشڪ هاے ابـــــر ....

בل نِمے سوزانَم بَراے ابرے ڪﮧ اَز شِدت گِريــﮧ

بــﮧ هِقـــــ هـِــــق افتاده است

בِلَم بَراے خُـــــوבَم مے سوزَد

كه از فِشار בِلتَنگــــــے

خيلي وَقت است نَفَسَـــــم بُريده بُريده و بَند است

چندان هم دور نیستی...

فقط به اندازه ی...

یک "نمی دانم"،

از من فاصله گرفته ای...

آری...

فقط "نمی دانم" کجایی

گل سرخی به او دادم گل زردی به من داد

برای یک لحظه تمام قلبم از طپش افتاد با تعجب پرسیدم:

مگه از من متنفری؟! گفت:نه!باور کن نه!

ولی چون تو را واقعا دوست دارم نمیخواهم پس از اینکه کام از من گرفتی برای پیدا کردن گل زرد به خود هموار کنی...

کم کم یاد خواهی گرفت !

با آدمها ........

همانگونه باشی ، که هستند ... !

همانقدر ...

خـــوب ....

گـــــــرم .....

مهـــــربان .....

و گاهی همانقدر ...

بـــد .....

ســــرد ...

تلـــــــــخ....

براي " آدم هـا " همان قدر باش که براي تو هستنـد ....

بيشتر که باشي ؛ مايه سـوء تفاهـم و خيلي چيزهاي دیگر میشود.....

آدم ها تنها که نباشند ، می روند …

تنها که می شوند ، برمی گردند …

وقتی که برگشتند تنها لایق یک جمله اند : “هِررررری

گاهی تاسف می خورم برا عشق های زمین

آری به هر هوسی می گویند عشق

به هر کسی می گویند عشق

به سلامتی همه مهره های تخته نرد که تاوقتی رفیقشون تو حبس حریفه، هیچکی به احترامش بازی نمیکنه..

بعضیا میذارن میرن

اما نه کاملا

هر از گاهی بر میگردن

ببینن هنوز از رفتنشون داغونی یا نه؟

اگه داغون باشی کاری به کارت ندارن

اما اگه خوب باشی

چنان داغونت میکنن

که تا چندین سال بعد رفتنشونم نتونی رو پا بشی

روزای سختم که تموم شد، میرم میزنم رو شونه خدا، میگم: جنبه رو حال کردی…!